Tytuł : Dziewczyna z dzielnicy cudów
Wydawnictwo : Sine Qua Non
Rok wydania : 2016
Atlernatywne miasta Wars i Sawa, dzikie i szaleńcze. Dzielnica Cudów, słodka i bezpieczna, zawieszona w latach 30. ubiegłego wieku, lecz skrywająca mroczną tajemnicę. Na granicy tych światów balansuje Nikita, nieufna, odważna, mocna kobieta z wielkim sekretem i trudnymi relacjami z rodzicami. (Hmm, czy to nie przypomina Czasu Żniw?).
To moje pierwsze spotkanie z Panią Jadowską, a że uważam że polscy autorzy są równie dobrzy jak zagraniczni to moje oczekiwania były ogromne. Nic wcześniej nie słyszałam o tej książce, a opis na tylnej okładce jest na tyle enigmatyczny, że nie wiedziałam czego się spodziewać.
Najważniejsze przy wzięciu tej książki do ręki są ilustracje, piękne, cudowne, klimatyczne i oddające idealnie mroczność historii. Za to wielki plus dla wydawnictwa. Ale czy tylko mi brakowało właśnie równie pięknej mapki? Wydaje mi się że dużo łatwiej byłoby wejść w tą historię. I słownik, właśnie słownik trudnych określeń byłby super.
Do 120 strony było trudno, nawet bardzo, ale że z reguły nie porzucam książek to czytałam dalej. Autorka minimalnie tłumaczy realia wykreowanego świata, co jest troszkę uciążliwe w odbiorze, potem jednak akcja nabrała tempa i celu. Myślę, że nawet sięgnę po kolejny tom. Polecam wszystkim wytrwałym i upartym, ale trud jest opłacalny, bo nagrodą jest świetna historia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz